Oleh: Mat Zain Mat Isa
BAGAIKAN suatu deja vu apabila PAS sekali lagi bakal bermuktamar di Shah
Alam, Selangor, minggu depan. Pada Muktamar Tahunan ke-55, 2009 lalu, PAS
menawarkan “harta” paling berharga dimilikinya, iaitu Islam sebagai penyelesai
masalah sosial dan kemelut politik negara. Tawaran itu terserlah menerusi tema
muktamar itu, “Islam
Memimpin Perubahan”.
Dalam keadaan sosio-ekonomi serta geo-politik negara dan dunia yang
tidak menentu ketika itu, yang mendambakan penyelesaian hakiki, kesempatan
mengemukakan gagasan penyelesaian Islam adalah suatu kebijakan yang kena pada
tempat dan masanya.
Apatah lagi tawaran itu datang dalam keadaan kewibawaan Umno dan Barisan
Nasional (BN) sebagai penyelesai kemelut hidup rakyat sedang dipertikaikan.
Kejayaan PAS dalam pilihan raya setahun sebelumnya (2008) menyerlahkan lagi
penerimaan rakyat pelbagai kaum terhadap parti itu. Maka kesempatan menonjolkan
PAS selaku pemimpin perpaduan dan perubahan amat bertepatan.
“PAS terus menerus komited
untuk mendefinisi dan mentakrif perubahan yang akan berlaku berdasarkan
kerangka rujukan Islam yang bersifat universal. Maka PAS bersedia menawar diri
untuk memimpin perubahan dan memikul amanah kepimpinan negara dalam sebuah
masyarakat majmuk seperti yang terdapat di Malaysia, selepas berlangsungnya
Pilihan Raya Umum yang ke-13 nanti, insya Allah,” tegas
Presiden PAS dalam Ucapan Dasarnya itu.
Keberanian PAS menawarkan Islam sebagai penyelesaian itu bagaimana pun
sedari awal disambut dengan pelbagai reaksi dan telahan. Ada yang menerimanya
dengan yakin dan memberikan sokongan penuh. Ada pula yang tidak berapa yakin
dan mempersoalkan itu-ini, malah ada yang sedari awal menuturkan komentar sinis
dan pesimis.
Paling ketara ialah kecenderungan di kalangan sebilangan “penganalisis
politik bebas”, khasnya mereka yang melazimi media baru untuk memperlekeh
keupayaan PAS memenuhi tuntutan perubahan politik negara. Anehnya, sebilangan mereka
ini di masa sama sering mengutarakan analisa optimis terhadap kemaraan
parti-parti pembangkang sebagai alternatif kepada Barisan Nasional (BN) untuk
menerajui negara.
Setelah projek menawan Putrajaya lewat Pilihan Raya Umum ke-13 (PRU-13)
lalu tidak kesampaian, sikap dan pendirian mereka terhadap PAS bertambah
negatif. Mereka kini lebih selesa mencoretkan komentar-komentar “boros” yang menghentam
PAS.
Beberapa pendirian parti itu berkaitan isu-isu berbangkit dalam
masyarakat, terutama semasa berlangsungnya PRU-13 dianggap tidak bijak, tidak
demokratik dan berbagai lagi nilaian negatif. PAS dikatakan penyebab utama
kegagalan Pakatan Rakyat (Pakatan) menawan Putrajaya. Parti itu dituduh gagal
menarik sokongan umum, mengutamakan perkara remeh, bahkan masih gagal
memperluaskan skop perjuangannya kepada isu-isu sejagat dan kebaikan semua
kaum.
Diakui atau tidak, asakan dan lukuan berterusan daripada penggiat media
baru ini sedikit sebanyak membuahkan hasil. Tidak sedikit di kalangan pendukung
dan ahli PAS yang ‘termakan’ dengan analisa dan komentar “bebas” itu. Bahkan,
tidak kurang juga khalayak kepimpinan parti, sama ada di peringkat negeri mahu
pun Pusat yang turut “membeli” hujah dan huraian “penganalisis bebas” yang
kadang-kadang terbabas itu.
Ya, tidak ada masalah rasanya bagi segenap peringkat kepimpinan dan ahli
PAS untuk menerima kritikan dan teguran. Asal saja apa yang ditegur itu
benar-benar satu kelemahan dan kesilapan di pihak PAS. Apatah lagi sekiranya
kekurangan itu berkait dengan taktik dan strategi politik.
Namun lain halnya apabila isu yang dipertikaikan sebagai kegagalan PAS
itu berkait rapat dengan agenda Islam. Kononnya disebabkan “terlalu berpegang”
kepada Islam, beberapa langkah dan pendekatan politik PAS menjadi kurang
berkesan. Maka hal ini dengan mudah dipersalahkan sebagai faktor utama
mendorong kegagalan parti itu mencapai kejayaan lebih besar dalam PRU-13 lalu.
Secara realistik penulis melihat ada tiga pihak utama yang agak pesimis
mengenai pendekatan diambil pucuk pimpinan PAS selama ini, iaitu menawarkan
Islam kepada masyarakat negara ini. Maaf cakap, yang
pertama dan utama ialah sebilangan pemimpin dan ahli parti itu
sendiri.
Sentiasa ada suara dalaman PAS sendiri mempertikaikan beberapa
pendekatan dan isu teras yang selama ini diperjuangkan. Di kalangan pemimpin
tertinggi PAS sendiri kelihatannya wujud perbezaan pendirian dalam meletakkan
keutamaan antara memenangi hati rakyat untuk kejayaan pilihan raya dengan
menjadi pembela mempertahankan isu-isu Islam.
Sebab itu pernah berlaku apabila sekumpulan ahli PAS tampil
mempertahankan peraturan demi merawat moral umat Islam, mereka berdepan kecaman
dan luahan tidak senang pelbagai pihak, termasuk pemimpin parti-parti rakan dan
PAS sendiri.
Beberapa penganalisis politik pro-pembangkang pula begitu mudah menghukum
PAS sebagai perosak kerukunan dalam Pakatan. Ketegasan PAS dalam isu-isu
tertentu berkait hukum Islam dianggap tidak tepat dengan kepentingan politik.
Ia menjejaskan sokongan umum, khususnya khalayak yang tidak selesa dengan
agenda Islam dibawa PAS, walau pun bersahabat dengan PAS.
Maka demi menjadikan parti itu diterima semua pihak, PAS seakan didesak
meneliti semula banyak dasar dan prinsipnya. Paling jelas, parti itu selepas
ini seakan terpaksa lebih banyak membisu tatkala berdepan pelbagai isu yang
agak sensitif, terutama kepada masyarakat bukan Islam.
Senario ini bagi kita adalah suatu yang membimbangkan. Sebab itu suara
kebimbangan itu sering kedengaran masa ke semasa. PAS pernah diingatkan jangan
terlalu ghairah untuk agenda politik negara sehingga mula longgar di atas
beberapa teras perjuangannya. Dalam keadaan tertentu, PAS seakan mengelak
berada di barisan hadapan mempertahankan isu-isu agama, kononnya atas penilaian
politik.
Pihak kedua yang mungkin menggugat
keazaman PAS menyempurnakan gagasan tadi ialah penyokongnya dari kaum bukan
Islam. Beberapa kenyataan pemimpin Dewan Himpunan Penyokong PAS (DHPP) sebelum
ini menggambarkan mereka masih berdepan pemahaman yang belum benar-benar betul
berhubung apa yang sepatutnya PAS tawarkan kepada bukan Islam.
Maaf cakap, dalam beberapa keadaan DHPP lebih menyerlah sebagai pendesak
agar PAS berubah menjadi parti yang sealiran dengan aspirasi mereka. Mereka
kelihatannya belum berupaya meraikan PAS sebagai sebuah parti yang ada dasar
dan fahaman perjuangan sendiri.
Slogan “PAS Untuk Semua” seakan
disalahtafsir secara literal bagi memenuhi maksud bahawa PAS sepatutnya tampil
dengan imej yang dapat diterima semua pihak. Itu termasuk tidak menampilkan
imej dan suara Islam dalam keadaan tertentu, jika penyokong bukan Islamnya
tidak selesa.
Pihak ketiga ialah parti-parti rakan
Pakatan. Mereka seolah-olah belum faham bahawa kewujudan PAS adalah atas
asas menegakkan Islam dan PAS tidak boleh hidup tanpa dasar itu. Bahkan,
disebabkan agenda Islam itulah perjuangan PAS kekal relevan hingga kini.
Malangnya, kerap kali PAS diletakkan dalam keadaan terlalu “terkongkong”
oleh keperluan menjaga hati rakan-rakan dalam Pakatan, terutama bukan Islam.
Seolah-olahnya setiap apa yang diputus atau dilaksanakan PAS mesti merujuk
kepada mereka, atau diterima dengan baik dan menepati kerangka Pakatan.
Bagi kita PAS tidak boleh lagi ‘malu-alah’
mempertahankan perjuangannya. PAS perlu ikhlas dan tegas menyatakan bahawa
Islam adalah dasar PAS yang terangkum di dalamnya soal penegakan Negara Islam
dan pelaksanaan hukum Islam.
Oleh sebab itu muktamar PAS minggu depan diharapkan menjadi medan bagi
ahli-ahli PAS, menerusi para perwakilan mereka, untuk menentukan memilih
pemimpin bersesuaian yang boleh menjamin agenda Islam dalam diteruskan!
(Artikel ini adalah versi asal sebelum potong kepada artikel disiarkan akhbar Harakah Bil:1894, 11-13 Muharram 1435/15-17 November 2013 di ruangan "F10 KOLUMNIS" dengan tajuk sama)
No comments:
Post a Comment