Oleh: Mohd Nasir Awang
WALAU PUN mantan Perdana Menteri, Tun Dr Mahathir Mohamad
telah mengumumkan persaraan total
daripada kerajaan dan politik negara, ketiadaannya nampaknya sekadar pada jasad
sahaja. Legacy atau warisannya masih
jelas terpampang di setiap tindakan para pengikutnya, sama ada dalam kerajaan
mahu pun partinya.
Insan sehebat Dr Mahathir sudah tentu mendapat timbunan
pujian, dari kawan mahu pun lawan. Menteri Besar Kelantan, Tuan Guru Dato’ Nik
Abdul Aziz Nik Mat, yang pada kebanyakan masa menjadi sasaran politik Dr
Mahathir, turut memuji beliau. Tanpa hipokrit, Tuan Guru memperakui bahawa Dr
Mahathir adalah seorang yang bijak. Cuma yang mendukacitakan Tuan Guru ialah
apabila Dr Maathir tidak menggunakan kebijakannya untuk mendaulatkan Islam.
Sememangnya pada mata dunia Islam, Dr Mahathir dianggap
seorang yang vocal and outspoken. Kenyataan-kenyataan
beliau yang lantang membela Islam dan mengutuk kekejaman dunia terhadap umat
Islam memaut hati para pemimpin negara-negara umat Islam.
Malangnya, sikap itu tidak konsisten bila beliau
berhadapan dengan hal ehwal Islam dalam negaranya sendiri. Malah, dalam banyak
hal, beliau dilihat sering berkonfrontasi dengan kumpulan atau ilmuan Islam.
Beberapa siri kenyataan beliau mengenai Islam, termasuk mengenai
hadis dan Sunnah Nabi s.a.w., mengenai aurat wanita serta kewibawaan ulama amat
menggerun dan menyeriaukan. Di antara kenyataan beliau yang paling
mendukacitakan umat Islam ialah tuduhan kononnya hukum Hudud memudarat dan
melemahkan umat Islam.
“Apakah hukum Hudud mesti dilaksanakan juga walau apa pun
keadaan sehingga mendatangkan mudarat kepada orang Islam? Apakah dalam keadaan
Islam sudah lemah, hukum-hukum yang boleh melemahkan lagi orang Islam mesti
dilaksanakan?”, kata Dr Mahathir di Nilam puri, Kelantan, pada 3 Mac 1994 lalu.
Di masa yang lain, beliau turut menegaskan bahawa beliau
akan “mempastikan bahawa negeri-negeri yang diperintah oleh Barisan Nasional
tidak akan melaksanakan hukum Hudud”.
Kenyataan-kenyataan yang membawa maksud seumpama itu
diulangsebutnya puluhan kali. Akibatnya, ada pihak dalam negaranya sendiri yang
menilai Dr Mahathir sebagai seorang pemimpin yang sangat istiqomah menentang
pelaksanaan hukum Islam.
Sebab itu, apabila Mahkamah Persekutuan pada 5 November
baru-baru ini membenarkan permohonan peguam Datuk Mohd Zaid Ibrahim untuk
mengeluarkan petisyen kepada Kerajaan Terengganu bagi mencabar undang-undang
Hudud dan Qisas yang diluluskan oleh Dewan Undangan Negeri (Dun) Terengganu,
ianya bukan lagi suatu yang mengejutkan.
“Itu perkara yang telah kita jangka”, jawab Menteri
Besar, Dato’ Seri Tuan Guru Abdul Hadi Awang, ketika ditanya pihak media pada 9
November lalu.
Mohd Zaid yang merupakan Timbalan Pengerusi Badan
Perhubungan Umno Kelantan memohon perisytiharan mahkamah mengikut Perkara 4 (4)
Perlembagaan Persekutuan bahawa Dun Terengganu tidak mempunyai kuasa memperkenal
atau meluluskan sebarang undang-undang bagi hukuman atau menghukum perbuatan
yang boleh dihukum mengikut undang-undang Persekutuan.
Beliau juga memohon perisytiharan bahawa Kerajaan Negeri
tidak mempunyai kuasa untuk melaksanakan undnag-undang jenayah yang hukumannya
boleh dihukum mengikut undang-undang Persekutuan dan peruntukan enakmen itu
tidak sah dan tidak boleh dikuatkuasakan.
Enakmen Kesalahan Jenayah Syariah (Hudud dan Qisas)
Terengganu 2002 telah diluluskan Dun Terengganu pada 8 Julai tahun itu dan
diwartakan pada 27 Oktober bersamaan 1 Ramadhan baru-baru ini, setelah mendapat
perkenaan Ke Bawah Duli Tuanku Al-Sultan Terengganu pada 2 September tahun
lalu.
Dalam afidavit bagi menyokong permohonannya, Mohd Zaid
mendakwa enakmen yang diwarta dan akan dikuatkuasakan itu bercanggah dengan
Perkara 74 Perlembagaan Persekutuan.
Menteri Besar bagaimana pun tetap mempertahankan hak Kerajaan
Negeri dalam mendaulatkannya. Katanya, “berdasarkan kepada hak kita sebagai
penganut-penganut Islam yang memilih kerajaan PAS bagi mendaulatkan syariat Islam....
berdasarkan kepada yang pertama, iaitu kita mengambil kira Islam sebagai agama
Persekutuan dengan tafsiran berdasarkan kepada ajaran Islam yang sebenar iaitu dari
al-Quran dan Hadis.
“Kedua, yang berkaitan dengan syariat Islam adalah bidang
kuasa negeri. Maka kita bertindak di atas bidang kuasa negeri yang berhubung dengan
agama”, katanya lagi.
Apa pun keputusan mahkamah kelak, kes ini telah membuka
ruang perbincangan yang lebih luas mengenai pertembungan antara undang-undang
negara dengan undang-undang Islam. Seperti kata Menteri Besar, “kita mengalu-alukan
supaya pihak yang tidak bersetuju dengan undang-undang Hudud dan Qisas ini bawa
ke mahkamah untuk membuktikan sama ada Perlembagaan Negara kita ini tepat
dengan Islam atau tidak”.
Sementara Menteri Besar dan kerajaan Terengganu boleh berlapang
dada menghadapi kes win-win situation
ini, Dr Mahathir juga barangkali mampu berbangga di kejauhan sana. Bahawa,
walau pun beliau sudah tiada di persada politik negara, namun legacynya dalam mencabar pelaksanaan
hukum Islam tetap diteruskan oleh orang-orang yang sepemikiran dengannya.
(Artikel
ini disiarkan buletin dwimingguan Warta Darul Iman, terbitan Urusetia
Penerangan Negeri Terengganu (UPNT), edisi 22 November 2003 di kolum tetap ‘Bicara
Isu’ dengan tajuk sama)
No comments:
Post a Comment