Oleh: MOHD NASIR AWANG
TIDAK sepatutnya ada mana-mana pihak terkejut apabila PAS
bersuara lantang membantah sesuatu yang bertentangan dengan hukum Islam. Isu
penjualan arak secara terbuka kepada umat Islam di Selangor yang tercetus lebih
seminggu lalu juga wajar dilihat dari perspektif itu.
Ada banyak hujah yang boleh merasionalkan pendirian PAS
itu. Pertama, ia berkaitan dasar perjuangannya sedari dulu yang secara terbuka
mengisytiharkan matlamat menubuhkan negara Islam yang berdaulat di dalamnya
hukum-hukum Allah.
Sebab itu agak kelakar apabila ada Ahli Parlimen DAP,
parti rakan PAS dalam Pakatan Rakyat (PR), melabelkan seorang ahli majlis
perbandaran di Pulau Pinang dari Parti Keadilan Rakyat (PKR) sebagai ekstremis
Islam. Antara sebab utama ialah semata-mata kerana ahli PKR itu turut menyertai
pertubuhan yang menerima Malaysia sebagai negara yang akan menerima pakai undang-undang
syariah.
Bagi saya, jika diikutkan emosi buruk dan tabiat
Islamophobia yang ghairah melabelkan orang yang berpegang kepada Islam sebagai
ekstremis agama, maka pihak paling layak dikatakan ekstremis ialah PAS.
Parti itu adalah pemain utama di persada politik negara
ke arah mencapai hasrat mendaulatkan hukum Islam. Berbanding pertubuhan
dianggotai ahli PKR tadi, suara PAS berkaitan perkara itu jauh lebih lantang.
Penghayatan Islam dalam PAS pula bukan diserahkan kepada
individu, atau tanggungjawab “self
regulation” yang pandai-pandai ahli parti sendiri menilai baik buruk
sesuatu perintah dan larangan agama, sepertimana diamalkan dalam Umno dan
parti-parti orang Melayu lain. Prinsip perjuangan dan penghayatan Islam
dinyatakan secara jelas dalam undang-undang tubuh PAS dan setiap ahli
bertanggungjawab merealisasikannya.
Makanya saya kira tidak sepatutnya ada mana-mana pihak
bertindak seolah-olah mereka belum faham bahawa kewujudan PAS adalah atas asas
menegakkan Islam di peringkat negara dan individu. PAS tidak boleh hidup tanpa
dasar itu. Semua pihak terutama kawan, perlu meraikan dasar itu.
Kedua, rekod pendirian PAS dalam isu Islam adalah
konsisten dan sukar dinafikan. Contohnya dalam kes membantah peminuman arak
oleh orang Islam. Ia menjadi perjuangan PAS sejak dulu.
Saya difahamkan ketika PAS berada dalam Barisan Nasional
(BN), parti itu mengusulkan kerajaan menghentikan tradisi menghidangkan arak di
majlis jamuan rasmi kerajaan. Cadangan itu diterima setelah dibahas dan
dibantah keras pemimpin lain BN, termasuk dari Umno. Kes itu antara yang menyerlahkan
pendirian para pemimpin Umno dalam isu arak ini.
Saya teringat satu ucapan Setiausaha Agung PAS, Datuk
Mustafa Ali pada 1995 (ketika itu Bendahari PAS Pusat). Katanya, bagi meraikan
kaki-kaki botol itu diwujudkan bilik khas untuk mereka di setiap majlis rasmi
kerajaan.
Dalam satu majlis dihadirinya (ketika PAS dalam BN),
seorang pemimpin Umno secara sinis dan angkuh berkata, “you (pemimpin PAS) tak boleh masuk bilik ni ya (bilik peminum
arak), ia eksklusif utnuk kami. Tempat you
di bilik lain”.
Namun sindiran itu tidak menjadi kudis gatal buat PAS. Ia
tidak langsung menjejaskan komitmennya menegakkan Islam dan mengemukakan
berbagai lagi tuntutan pelaksanaan Islam oleh kerajaan, sehinggalah PAS keluar
BN.
Apabila PAS berjaya memerintah Kelantan bermula 1990,
peluang merealisasikan hasrat menegakkan Islam terbuka lebih luas. Antara isu
utama dipolitikkan BN ialah arak. Kerajaan PAS menyusun semula penggunaan arak
dan menghadkan premis penjualannya.
BN memanfaatkan komponen bukan Islamnya untuk membantah
peraturan baru diperkenalkan PAS, kononnya ia menyekat kebebasan bukan Islam.
Sebagai protes, MCA Kelantan mengumumkan akan mengadakan pesta meminum arak
secara besar-besaran di Kota Bharu. Umno pula jadi “tukang alak”. Kata orang
Kelantan, “jong bubuh karak di punggung” MCA bagi mengapikan suasana.
Isu itu hanya reda apabila Tuan Guru Datuk Menteri Besar Kelantan
mengeluarkan kenyataan pedas, “minumlah nak minum sangat gak. Minumlah sampai
pecah perut!”
Difahamkan MCA tidak meneruskan hasratnya itu, antara
lain kerana bimbang masin mulut Tok Guru, apa disebutnya itu (pecah perut) akan
benar-benar berlaku.
Polisi menyusun semula penggunaan arak turut
diimplementasi oleh kerajaan PAS di Terengganu. Ia juga cuba dipolitikkan BN
didalangi Umno, tetapi rakyat semakin faham dan menerimanya.
Sebab itu saya melihat kemunasabahan amat jelas apabila
minggu lalu para pemimpin kerajaan Kelantan mempelawa rakan sejawat mereka dari
Selangor melawat dan meninjau polisi dan peraturan mengenai penjualan arak
dilaksanakan di negeri diperintah PAS itu.
PAS Selangor pada 4 Ogos lalu menuntut kerajaan mengambil
tindakan sewajarnya agar tidak ada campurtangan mana-mana pemimpin politik
dalam menggagalkan tindakan pihak berkuasa tempatan mahu pun pihak berkuasa
agama negeri menghalang arak dijual dan diminum orang Islam.
Isu itu menjadi hangat apabila ia membabitkan hubungan
silang parti di dalam PR. Bantahan PAS ditolak mentah DAP dan tidak diraikan
PKR.
Namun pada saya episod itu menbuktikan satu perkara,
bahawa PAS amat konsisten dengan perjuangan Islamnya. Ia rela mengenepikan
kepentingan lain apabila bercanggah dengan kepentingan Islam, termasuk untuk
menjaga hati kawan. Ia sekaligus menolak dakwaan liar sesetengah kalangan
kononnya PAS boneka DAP.
Sebab itu saya pelik apabila di sebalik ketegasan PAS
yang sebegitu menyerlah, masih ada ahli Umno Shah Alam sewenangnya mendakwa
kononnya, ‘PAS dulu takbir, sekarang “take beer”’. Kalimah itu antara yang
tertera pada sepanduk dijulang mereka dalam perhimpunan haram mengenai isu
arak, 7 Ogos lalu.
Beberapa sepanduk lain turut menjuruskan kepada maksud
serupa menggambarkan seolah-olah PAS turut bersubahat menghalalkan arak.
Mungkinkah itu kerja orang kurang waras, buta fakta sejarah yang saya sebutkan
di atas atau terlalu dirasuk sentimen politik kepartian?
(Artikel ini
disiarkan tabloid mingguan Siasah, 16-22 Ogos 2009 di kolum ‘Perspektif’ dengan
tajuk sama)
No comments:
Post a Comment