Oleh: Anuwa Jamalullail
Sebuah akhbar harian di minggu pertama tahun ini
melaporkan bahawa Ibu Pejabat Polis Daerah (IPD) Besut telah menubuhkan lapan
pasukan khas bagi membanteras kegiatan mengedar, memproses dan menjual air daun
ketum di daerah itu. Langkah pembanterasan itu diambil memandangkan gejala
penagihan air ketum semakin menjadi-jadi kebelakangan ini.
Pihak terbabit dengan gejala itu dikatakan tidak serik
mengulanginya walaupun telah ditahan dan dikenakan denda. Tambah membimbangkan
pihak berkuasa ialah apabila gejala penagihan itu didakwa banyak menyumbang
kepada kes-kes jenayah di daerah itu.
Di minggu berikutnya akhbar sama melaporkan pula kejayaan
Polis Terengganu merampas 200 paket air ketum bernilai kira-kira RM600 dan
menahan tiga lelaki dalam tiga serbuan berasingan dalam tempoh 24 jam di negeri
itu. Dua serbuan tersebut dibuat di daerah Kemaman, manakala satu lagi serbuan
dilakukan di Besut.
Kesungguhan pasukan keselamatan membanteras gejala
penagihan itu wajar dipuji. Bagaimana pun, usaha memeranginya secara berkesan
masih terlalu jauh untuk dikatakan berjaya. Cerita serbuan, rampasan dan
tangkapan bersabit kegiatan memproses, menjual dan meminum air ketum itu sudah
terlalu kerap dilaporkan. Namun apa yang pasti kegiatan itu masih juga berleluasa
di serata negeri.
Jabatan Narkotik Terengganu pernah mendedahkan bahawa
Setiu adalah daerah paling banyak dikesan pihaknya berlaku kegiatan penjualan
dan penyalahgunaan ketum. Di kalangan penggemar minuman itu, Setiu dianggap
‘syurga ketum’. Di sebilangan kampung di daerah itu air ketum dikatakan dijual
secara terbuka, termasuk di kedai-kedai kopi.
Permintaan terhadap air ketum dikaitkan dengan dakwaan ia
mengandungi pelbagai khasiat. Meminumnya
dikatakan boleh menambah tenaga kelelakian. Tidak kurang juga yang mendakwa ia
dapat melicinkan perjalanan darah. Mereka yang menghadapi rutin harian yang
berat seperti bersawah dan berkebun pula mendakwa meminum air ketum memberi
mereka kelebihan tenaga.
Bagi penagih dadah pula, air ketum adalah alternatif yang
murah kepada dadah. Satu paket air rebusannya dijual antara RM1 dan RM2.
Ekoran permintaan yang tinggi, harga daun ketum kini
meningkat daripada RM4 kepada RM16 sekilogram. Dikatakan ada pihak yang
memperolehi pendapatan RM2,000 sehari hasil penjualan daun dan air ketum.
Pokok ketum hidup subur di kawasan tanah lembah dan boleh
mencapai ketinggian sehingga 25 meter. Daunnya dianggap matang dan sesuai
dipetik selepas berusia enam bulan. Dikatakan daun yang lebih tua menghasilkan
kesan lebih berkualiti kepada pengguna.
Menurut maklumat Bahagian Penguatkuasa Farmasi,
Kementerian Kesihatan, tiga negeri paling aktif menjalankan kegiatan penanaman,
pemprosesan dan penjualan air dan serbuk daun ketum ialah Perlis, Kedah dan
Terengganu. Kegiatan pemprosesan air daun ketum bagaimana pun dipelopori
penguasa di Terengganu sebelum diikuti pengusaha di Kedah dan negeri-negeri
lain.
Bekalan utama daun ketum kepada penguasa di Kedah dan
Perlis dikatakan diperolehi dari Perak manakala pengusaha Terengganu
mendapatkan bekalan-bekalan dari daerah masing-masing selain dari Keratong,
Pahang dan Rembau, Negeri Sembilan.
Kajian mengatakan daun ketum mengandungi tidak kurang 24
jenis alkaloid dan paling signifikan ialah bahan kimia ‘mitragynine’ yang
berupaya memberi kesan rangsangan dan psikotropik. Jika diambil dalam kuantiti
yang banyak dan berterusan, ia memberi kesan khayal, muntah, pening dan
mengantuk. Lebih buruk lagi mengakibatkan sindrom penagihan. Antara simptom
awalnya ialah bibir dan kulit penagih ketum menjadi hitam dan kekeringan.
Bermula Januari 2003, kerajaan telah mewartakan ketum
ialah bahan psikotropik di bawah Jadual Ketiga Akta Racun 1952. Perbuatan memiliki
air atau daun ketum merupakan satu kesalahan di bawah Seksyen 30 (3) Akta Racun
1952 dan boleh dihukum di bawah akta yang sama dengan denda tidak lebih
RM10,000 atau empat tahun penjara atau kedua-duanya.
Dadah dan bahan psikotropik lain termasuk ketum telah
diisytiharkan sebagai musuh nombor satu negara. Undang-undang yang ada juga
tidak memandang ringan terhadap mereka yang terbabit dengan bahan terlarang
ini. Namun, hingga kini belum ada tanda-tanda kita akan membebaskan diri
daripada gejala merosakkan ini.
Sudah sampai masanya, selain penguatkuasaan undang-undang
usaha membanteras penagihan ini juga perlu menoleh kepada pendekatan rohani dan
keagamaan. Dalam konteks Terengganu, negeri itu pernah menubuhkan Kem Seliaan
dan Latihan Pemadam Negeri Terengganu (KESIHAT). Ia merupakan satu pusat
rawatan dan pemulihan penagihan dadah secara Islam dan beroperasi di Kem Cadur,
Marang.
Amat mendukacitakan rakyat Terengganu apabila usaha murni
kerajaan PAS itu tidak diteruskan kerajaan Barisan Nasional sekarang. KESIHAT dihentikan operasinya sebaik kerajaan
negeri beralih tangan semata-mata kerana ia ditubuhkan oleh kerajaan PAS. BN
juga tidak menubuhkan pusat rawatan yang baru sebagai gantinya.
Soal rawatan penagihan dadah adalah soal negara dan untuk
kebaikan semua. Apakah wajar usaha mana-mana pihak ke arah itu dikesampingkan
semata-mata atas sentimen politik?
(Artikel ini
disiarkan akhbar Mingguan Wasilah, 4 Februari 2007 dengan tajuk sama)
No comments:
Post a Comment